Αυτή, συνοπτικά, είναι η ιστορία ενός από τα πιο διαχρονικά λογοτεχνικά έργα για παιδιά, του “The Giving Tree”, που έγραψε ο Shel Silverstein.
Ανάγοντας το νόημα της ιστορίας στο σήμερα, διαπιστώνουμε ότι έχει τέλεια εφαρμογή στην κατάσταση που με θλίψη βλέπουμε ότι επικρατεί στην αγαπημένη μας Μύκονο. Το δίδαγμα είναι ξεκάθαρο: όσο κυριαρχούν η αδιαφορία, ο εγωισμός και η πλεονεξία έναντι του αληθινού ενδιαφέροντος για το νησί, τις υποδομές και το μέλλον αυτού του πανέμορφου τόπου, το αύριο προβλέπεται δυσοίωνο, ανάλογο της κατάληξης του δέντρου στην ιστορία του Silverstein.
Οφείλουμε, λοιπόν, να διαφυλάξουμε αυτό το διαμάντι που λέγεται Μύκονος. Να διώξουμε τη σκόνη που έχει κάτσει επάνω του και να φροντίσουμε ώστε η λάμψη του να φωτίσει και τις ζωές των παιδιών μας. Να μπορέσουμε να μεταλαμπαδεύσουμε στις επόμενες γενιές τις αξίες μιας ενάρετης ζωής και να τους αφήσουμε έναν τόπο ασφαλή και υγιή, όπου οι επιχειρήσεις και τα ακίνητα δε θα χάνουν την αξία τους, διασφαλίζοντας έτσι το μέλλον τους και προτρέποντας μέσα από το βιωματικό παράδειγμά μας να κάνουν το ίδιο και αυτές.
Εμείς δε θέλουμε να δούμε τη «μηλιά» μας κομμένη και καταδικασμένη. Θέλουμε να δούμε το δέντρο που λέγεται Μύκονος να συνεχίζει να δίνει ίσκιο στα παιδιά μας. Θέλουμε να συνεχίσει να προσφέρει καρπούς, χωρίς να κινδυνεύει από την ασέβεια, την αγνωμοσύνη και την έλλειψη μέτρου.
Γι’ αυτόν το λόγο, σας καλούμε σε δράση.
Επιχειρηματίες μεγάλοι και μικροί, αλλά και απλοί άνθρωποι, κάτοικοι του νησιού ή απλώς πολίτες του κόσμου που αγαπούν τη Μύκονο, είστε όλοι ευπρόσδεκτοι να συμμετάσχετε και να βοηθήσετε ποικιλοτρόπως σε αυτή την κίνηση. Σας καλούμε να αφουγκραστείτε μαζί μας τις ανάγκες του νησιού και να αγωνιστούμε συγκροτημένα, οργανωμένα και με πνεύμα ομοψυχίας, ώστε να παραδώσουμε στα παιδιά μας μια καλύτερη Μύκονο, με καλύτερες υποδομές.
Κρατάμε την πιο σημαντική υπενθύμιση για το τέλος: να μην ξεχνάμε ποτέ, ότι αυτός ο πανέμορφος τόπος μάς έχει αναδείξει όλους. Κανείς μας δε θα ήταν ο ίδιος, εάν ζούσε αλλού. Καμία επιχείρηση δε θα ευημερούσε τόσο, εάν δεν αντλούσε από την απαράμιλλη ενέργεια αυτού του νησιού. Και, φυσικά, καμία καθημερινότητα δε θα ήταν τόσο μοναδική, όσο στον ευλογημένο αυτόν τόπο, που λέγεται Μύκονος.
Της χρωστάμε την ανταπόδοση, το οφείλουμε στα παιδιά μας.